Obaj tak różni, a tak samo fascynujący… Jeden był śpiewającym kelnerem, a drugi podobno porzucił karierę wojskową z powodu ukochanej. Ich głosy – o charakterystycznej, ciepłej barwie – stały się symbolami muzyki rozrywkowej XX wieku. Bilety już w sprzedaży.

Frank Sinatra i Elvis Presley śpiewali o własnej drodze w życiu (“My Way”) i o miłości (“Love Me Tender”). To zawsze była nieprosta droga, na której u początków kariery słyszeli, że nie mają głosu i nie nadają się do świata muzyki. Co do miłości – otaczały ich piękne kobiety (J. Garland, A. Gardner, M. Farrow, P. Presley).

Tamtą atmosferę lat 50. I 60. Postarają się wskrzesić muzycy wraz z Mirosławem Niewiadomskim, przenosząc słuchaczy do świata, gdzie nieznajomi w nocy (“Strangers in the Night”) upajają się wyzwoloną melodią (“Unchained Melody”).

Mirosław Niewiadomski

Mirosław Niewiadomski od najmłodszych lat zainteresowany był śpiewem – już w szkole średniej należał do chóru Państwowego Liceum Muzycznego im. Henryka Wieniawskiego w Łodzi, prowadzonym pod kierunkiem Anny Domańskiej. Po ukończeniu szkoły średniej, Mirosław rozpoczął studia na Wydziale Wokalno-Aktorskim Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi.

Jako student debiutował w 2000 roku na scenie Teatru Wielkiego w Łodzi rolą Don Curzio w „Weselu Figara” (A. Mozart). Wcielał się w wiele ról na scenach muzycznych w Łodzi, między innymi Merkurego („Orfeusz w Piekle” J. Offenbach). Brał także udział w przedstawieniach operetkowych, na przykład w znanym dziele „Księżniczka Czardasza” jako Edwin, która to rola była jego „oficjalnym” debiutem już po ukończeniu studiów.

W 2002 roku został finalistą VII Ogólnopolskiego Konkursu Wokalnego w Dusznikach Zdroju w kategorii operowej, a rok później śpiewał w operze „Il Matrimonio Segreto” (D. Cimarosa). W 2004 roku śpiewał partię Ferranda w „Cosi fan tutte” (A. Mozart) w Teatrze Wielkim w Łodzi. W 2009 roku został nagrodzony za zajęcie drugiego miejsca na I Europejskim Festiwalu Duetów Operetkowych „Face to Face” organizowanym w Teatrze Muzycznym w Poznaniu.

Jego role w Teatrze Wielkim w Łodzi to, między innymi, Alfred („Traviata” G. Verdi), Ismael („Nabucco” G. Verdi), Hervey („Anna Bolena” G. Donizetti), Nataniel („Opowieści Hoffmanna” J. Offenbach), Triquet („Eugeniusz Oniegin” P. Czajkowski) i Hrabia Tassilo („Hrabina Marica” I. Kalman).

Na scenach teatrów muzycznych prezentował się jako Hrabia Zedlau („Wiedeńska krew” J. Strauss), Barinkay („Baron cygański” J. Strauss), Sou Chong („Kraina uśmiechu” F. Lehar) i Jozsi („Cygańska miłość” F. Lehar). W roku 2010 artysta przyjął zaproszenie ukraińskiej Polonii i wziął udział w koncercie w Operze Odeskiej, natomiast w roku 2012 zadebiutował w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie rolą Czaplickiego („Dama pikowa” P. Czajkowski).

Prywatnie Mirosław Niewiadomski jest fanem Elvisa Presleya, co można usłyszeć w piosenkach prezentowanych przez niego na koncertach – obok znanych i lubianych szlagierów muzyki klasycznej pojawiają się również takie hity jak „Always on my mind” albo „Blue suede shoes”.